من این کوچه ی روشن و یادمه حس برگشتن و یادمه همین کافه ی خالی از مشتری همین صندلی های خاکستری یادمه تو رو رو همین صندلی یادمه من ندیدم ولی یادمه همین خونه ی خالی و سوت و کور اتاقای تنگ و سیاه و نمور یادمه من انگار قبل از این زندگی یه بار از زمین و زمون رد شدم یه بار از جهانی که دنبال ماست از این غربت بینمون رد شدم من انگار قبل از این زندگی تو تقویم تکرار پر پر زدم هزارون دفعه بالمو کندمو دوباره به مرگ خودم سر زدم من این فصل های زمستونی و این حال و روز پشیمونی و این لحظه های خیالاتی و همین شال مات و شکلاتی رو یادمه من این لحظه های بد یادمه این دوری مقصد یادمه نگاه تورو قبل جون دادنم لب دره رو قبل افتادنم یادمه من انگار قبل از این زندگی یه بار از زمین و زمون رد شدم یه بار از جهانی که دنبال ماست از این غربت بینمون رد شدم من انگار قبل از این زندگی تو تقویم تکرار پر پر زدم هزارون دفعه بالمو کندمو دوباره به مرگ خودم سر زدم